Од богатиот и славен Слепченски скрипториум на Охридската архиепископија, потекнува и овој ракопис, а фототипно негово издание денес повторно се наоѓа во манастирската библиотека. Одделот на сестринството за ракописното наследство на Слепченскиот Манастир, раководено од академик Ѓорѓи Поп-Атанасов, пристапи кон расчитување и истражување на ракописот.
Ракописот го пишувал еромонах Висарион Слепченски, околу 1544-1550 год, во манастирот ,, свети Јован Крстител“ с.Слепче.
Хартија 304 л., 315 х 215 мм. Писмо – среден правилен полуустав и ситен полукурзив, правопис-ресавски, недоследен.
Во содржината на овој Зборник се наоѓа дел од ,,Богословието“ на св. Јован Дамаскин (познато и под имињата „Небеса“ и „Предание за православната вера“), Послание на св. Јован Дамаскин до св. Козма Мајумски, Климентовите „Предели“ и полемички трактати на Григориј Палама против Латините и Варлаамитската ерес. Кон основниот текст често се додадени схолии и илустративни цртежи.
Орнаментика: мултиколорни плетени заставици од балкански тип со флорални елементи, плетен иницијал, вињетка.
Повез: штици во орнаментирана кожа.
Запис во ракописот: “Оваа Божествена и Света книга е „Богословието“ и „За православната вера“ на светиот отец наш Јован Дамаскин. Впрочем, никој да не се охрабри да ја изнесе од светиот манастир под закана на непростливо афоресување и вечна анатема. 1691 година, први март. Китиски и попечител Охридски Козма ).
Овој Зборник со философско-богословски трактати, слепченскиот монах Висарион, го напишал за потребите на охридскиот Соборен храм „Св. Богородица“.
Од Македонија првин е однесен во софискиот Археолошки музеј, од каде што подоцна е пренесен во Архивот на Бугарската академија на науките. Денес во Научниот архив на Бугарската академија овој македонски ракопис го носи бројот 82.