mountaineer 2100050 1280

Книгата 40 Фејсбук приказни од Александар Гулевски е објавена во 2020 година. Таа е збир од белешки на авторот, објавувани на неговиот фејсбук профил. Поучни, добронамерни, зборови преточени во мудрости кои замислуваат, инспирираат…

ВЕРА

четврток, 26 ноември 2009 во 00:07

Ова е приказна за еден планинар, кој сонувал да се искачи на највисоката планина на светот. За овој потфат се подготвувал неколку години. Но сакал сета слава да ја присвои само за себе и затоа одлучил на планината да се искачи сам.

Еден сончев ден, започнал да се искачува. По некое време, наместо да застане и да се подготви за ноќта, да направи логор, тој продолжил и понатаму да се искачува, сѐ дури сосема не се стемнило. Темната ноќ ги обвила планинските врвови.

Планинарот не застанал. Продолжил да се искачува. Стигнал на само неколку чекори до врвот, кога одеднаш се лизнал и започнал стрмоглаво да паѓа надолу со голема брзина. Околу него темница. Силата на Земјината тежа незапирливо го влечела надолу.

За миг, како на филмска лента, пред очи му поминал целиот живот. Очекувајќи го
секој миг ударот на смртта, одеднаш почувствувал дека неговото движење е запрено од јажето со коешто бил врзан. Телото беспомошно му висело во воздухот.

Во тој миг, од душата му се откинал извик: „Господи, помогни ми!“ Од небото се слушнал глас: „Што сакаш да сторам?“. „Спаси ме, Господи!“, извикал планинарот. „Веруваш ли дека можам да те спасам?“, повторно се јавил гласот. „Верувам“, возвратил планинарот. „Тогаш, пресечи го јажето со кое си врзан и ќе се спасиш“, го посоветувал небесниот глас. Настанала тишина, миг на вистина. Планинарот,
сѐ уште силно го држел своето јаже.

Велат дека следното утро спасувачка екипа го пронашла
смрзнато телото на планинарот. Тој сѐ уште висел на своето јаже и
тоа на само половина метар од земјата.

climber 299018 640
Напишете коментар

Вашата адреса за е-пошта нема да биде објавена. Задолжителните полиња се означени со *

Претплатете се за новости

You May Also Like

Приказна: Како се бираат мајките на предвреме родените деца?

Некако, го замислувам Бог како лебди над земјата. Мајките ги избира според…

Кога љубите не велете: родени сме еден за друг, оти љубовта е потрага, не се добива по раѓање – поетски израз на Влатко Деловски

Влатко Деловски е човек – систем, роден во Битола, а потекнува од…

Биљана Т. Димко: Човек кој нема свој јазик е еднаков на човек кој нема гробно место – нема име

Пишува: Биљана Т. Димко Двата столба на македонскиот идентитет од искона до…

„Светот стана прибежиште за сите стравови“ – Виктор Дамчевски, кој умее да го чуе она кое не говори

Виктор Дамчевски е економист по професија. Живее во Битола. Често има ораторско…