Постојано сум давал сè од себе за луѓето до кои ми е грижа. Бев тука во најтешките моменти, нудејќи поддршка, разбирање и несебична љубов. Не очекував награди, ниту признание – тоа не беше причината поради која останував. Но, со текот на времето сфатив нешто важно: лојалноста не значи да се жртвуваш бесконечно без да добиеш ништо за возврат. Секој има граници, па така и јас. Кога тие граници ќе бидат преминати премногу пати, лојалноста се претвора во рамнодушност.
Затоа…
Не ме доведувај до точка каде што повеќе нема да ми биде грижа. Јас сум посветен и верен, но имам свои граници. Ако постојано ја ставаш на тест мојата трпеливост, разбирање и оддаденост, ќе сфатиш дека можам да бидам исто толку рамнодушен како што ти изгледаш. Ова не е закана, туку вистина.
Секогаш сум бил покрај тебе – те поддржував, те мотивирав и ти бев потпора, дури и кога тоа не го заслужуваше. Никогаш не барав ништо за возврат, затоа што такви се луѓето што навистина се грижат – тие остануваат, се вложуваат и безусловно даваат.
Но, лојалноста не е безгранична. Таа има свој праг, очекувања и потреба од почит. Ако постојано ги преминуваш тие граници, не ги вреднуваш моите чувства и ја земаш мојата посветеност здраво за готово, мојата оддаденост полека ќе исчезне – сè додека целосно не ја снема.
И кога ќе дојде тој момент, немој да бидеш изненаден, ниту повреден. Ќе имаш имано доволно можности да покажеш дека ме цениш, дека ја признаваш мојата верност и дека разбираш колку е значајна. Но, ако продолжиш да ме занемаруваш, да ме користиш и да не го вреднуваш тоа што го давам, не очекувај да останам засекогаш.