10 Мај е прогласен како Меѓународен ден на физичката активност востановен од Светската здравствена организација со цел да ја промовира токму физичката активност.
Во последно време, родителите не ги оставаат своите малечки да скокаат по кревети, шипки и превртете се, иако е докажано дека овие инстинктивни игри влијаат на развојот на мозокот.
Последните податоци на Светскиот комитет за надарени деца Менса покажуваат дека кај детето со мала физичка активност се намалуваат длабоките мозочни структури кои учествуваат во когнитивните процеси, а од оваа организација советуваат децата, особено во предучилишна возраст до петгодишна возраст, да скокаат, да трчаат, да останат во до паркот, природата.
Како резултат на тоа има се повеќе деца со нарушувања во учењето (дислексија, дисграфија), говорни нарушувања, 90 отсто од децата неправилно го држат своето тело, а никој не сфаќа дека сето тоа подоцна ќе влијае на нивните когнитивни способности.
Докажано е дека 50 отсто од синапсите (функционална врска помеѓу една нервна клетка и друга клетка) се развиваат до петтата година, токму преку активности и игра, што често им пречи на родителите, предупредуваат од Менса.
На пример, двегодишно дете често скока по креветите, а родителите не го дозволуваат тоа за да не го уништат душекот од 300-400 евра. Или да речеме дека децата одат по ниски огради, брегови, скокаат во калта, се вртат наоколу, се качуваат каде што можат, вели д-р Ранко Рајовиќ од Комитетот за надарени деца Менса Интернационал.
„Бидејќи не им го дозволуваме тоа, правиме нова грешка, бидејќи им дозволуваме на децата да поминат неколку часа со компјутерот“, предупредува Рајовиќ, еден од авторите на „NTC системот за учење“ на Менса, кој е во употреба во некои од нашите училишта, како и странски училишта и градинки.
Тој вели дека 70 до 90 отсто од децата имаат телевизор, компјутер, видео игри во својата соба, а познато е дека прекумерното гледање телевизија, играњето видео игри може да го оштети развојот на севкупните способности на детето.
„Ако гледаме само видео игри или седиме само покрај компјутер, тоа може да биде многу штетно, бидејќи, според последните податоци, децата играат видеоигри или се на компјутер по три или четири часа дневно, што автоматски значи дека одредени мозочни структури се намалени и тоа не се само синапсите во кортексот на големиот мозок, туку и длабоките структури на мозокот, истакна Рајовиќ.
Ако детето кое поминува неколку часа дневно гледајќи телевизија, компјутер и видео игри нема други компензаторни активности (трчање, скокање, лазење, поминување време во природа…), тогаш речиси сигурно е изложено на ризик да развие една од развојни нарушувања.
„Во суштина, влијанието на надворешното опкружување и погрешната стимулација станува се поочигледно, па должност на сите нас кои се занимаваме со овие проблеми – да ги едуцираме пред се родителите, а потоа и воспитувачите и наставниците“, вели Рајовиќ.
