Со многу емоции, солзи и аплауз присутните на комеморацијата на Големата сцена ги испратија доајените на Народниот театар Битола, Митко Апостоловски и Јулијана Стефанова. Митко почина на 5 август, додека Јулка почина на 3 октомври годинава.
Митко и Јулка беа величини, без кои сцената на битолскиот театар не можеше да се замисли. Секој со единствен, уникатен карактер, гласни и бучни, како што кажаа нивните колеги на комеморацијата.
Се евоцираа спомени од секојдневниот живот, од играњето претстави…спомени кои засекогаш ќе останат да лебдат. И како што беше кажано од нивните колеги, нивното отсуство секогаш ќе биде присутно.
Раскажи ми приказна: Професорката Змија Наочарски
Автор: Јордан Николов На професорката Змија Наочарски цело време ѝ студело. Без …
Зошто ги земаме здраво за готово оние кои се секогаш тука за нас?
Во секој од нас има една лоша работа. Секогаш гледаме на она …
