Херман Хесе (1877 – 1962) е германски писател, добитник на Нобеловата награда за литература во 1946 година. Тој е еден од најпопуларните германски автори во светот. Пишувал лирски песни, раскази и романи. На почетокот на своето создавање бил романтичар, во прозните дела пишувал под влијание на психоанализата и ориенталната мудрост. Негови најпознати дела се „Степскиот волк“, „Сидарта“ и „Играта со стаклена мушка“, кои го покажуваат неговиот интерес за егзистенцијални, духовни и мистични теми, како и големото влијание на будистичката и хинду филозофијата.
– Страдањето предизвикува болка само затоа што се плашите од него. Те брка затоа што бегаш од него. Не треба да бегате, не треба да се плашите од него. Мора да го сакате. Сакајте го страдањето. Не му се спротивставувај, не бегај од него. Вкусете колку е слатко длабоко во себе, предадете му се и не примајте го со омраза. Твојата омраза е она што ти предизвикува болка и ништо друго. Страдањето не е страдање, смртта не е смрт, освен ако не ги направиш така.
– Кога ќе се исече крошната на дрвото, од дрвото излегуваат нови гранки. Толку често душата која е болна во својот цут се враќа во пролетната сезона на иницијација и детството проткаено со претчувство, како таму да открива нови надежи и да ја продолжи прекинатата нишка на животот. Фиданките растат сочни и ненадејни од дрвото, но тоа е само привиден живот и од него никогаш нема да израсне крошна.
– Секој поинтелигентен тип на хумор започнува со тоа што човек не се сфаќа себеси сериозно.
– Солзите се стопен мраз од душата.
– Осаменоста е независност, а јас ја посакував и ја стекнав долги низи години. Независноста е ладна, но и мирна… прекрасно мирна и пространа, како оној ладен и тивок простор во кој се вртат ѕвездите.
– Бог не ни испраќа очај за да не убие, туку да разбуди нов живот во нас.
– Среќата секогаш била онаму каде што некој знаел да сака и живеел за своите чувства. Ако ги негувал, ако не ги газел и потиснувал, тие му носеа задоволство. Убавината не му дава радост на оној кој ја поседува, туку на оној кој знае да ја сака и да и се восхитува.
– Луѓето кои имаат храброст и карактер се секогаш непријатни за другите луѓе.
– Ништо на светот не му е поодвратно на човекот од тоа да оди по патот што го води кон себе.
– Ако мразиме некого, тогаш во неговиот карактер мразиме нешто што ни е всадено во нас самите. Она што не е во нас, воопшто не не вознемирува.
–Вчера бев паметен, затоа сакав да го променам светот. Денес сум мудар, затоа се менувам себеси.
