Сиропусна недела,(Масленица), (е последната подготвителна седмица пред Великиот Пост), односно седмата недела пред Пасха. За време на оваа седмица, која следи после месопусната, христијаните го имаат отстрането месото од трпезата, а благословено е да се јаде млеко и млечни производи, јајца и риба.
Сирна или бела седмица: 24.02.-02.03.2025.
Се чита евангелското четиво за простувањето (Мат. 6,14-21), а Црквата ни напоменува за Изгонувањето на прародителите Адам и Ева од рајот, бидејќи го нарушија постот, односно послушноста кон Бога. Со ова нѐ учи да простуваме, и да постиме, за да се вратиме во рајот. Во оваа седмица освен месо, се јаде сѐ друго, и во среда и петок.
Во недела на 02.03.2025 е Прочка, Сирни поклади, или Сиропусна недела, во која последен пат се јаде мрсна храна, тогаш се отпушта од употреба секоја мрсна храна, и во понеделникот (Чист понеделник) започнуваме со постот.
Прочка го означува и простувањето кое секој верник го проси од своите ближни на овој ден, како подготовка пред Великиот Пост. Вечерната богослужба е масовно посетена на овој ден, каде се слушаат Господовите зборови за простувањето и постењето, по што во храмот сите си простуваат едни на други.
Евангелието за последната недела е исто така насочено кон постoт.
Кога постите, не бидете како лицемерите; зашто тие си ги прават лицата мрачни, за да се покажат пред луѓето дека постат. Вистина ви велам, оти ја добиле веќе својата награда. А ти, кога постиш, помажи ја главата своја и измиј го лицето свое, па да покажеш дека постиш не пред луѓето, туку пред твојот Отец, Кој е во тајност; и твојот Отец, Кој гледа тајно, ќе те награди јавно. (Матеј 6,16-18)
Прочка
После отпустот на Вечерната, Презвитерот стои покрај аналогионот, или пред амвонот. Верните пристапуваат и прават поклон пред иконата, по што прават поклон и пред свештеникот, велејќи: „Прости ми мене, грешниот/грешната.“ Свештеникот исто така прави поклон пред секој од нив, велејќи: „Бог простува. Прости ми.“ На тоа, верниот одговара: „Бог простува.“ и прима благослов од свештеникот. За тоа време се пеат ирмосите на Пасхалниот Канон, или некоја Пасхална стихира. По простувањето со свештеникот, верните си простуваат еден на друг.
