Малата сала на Центарот за култура беше преполна синоќа на проекција на филмот „Каде си, Адаме“, а покрај битолчани присутни беа и прилепчани, охриѓани и стружани. Ѓаконот Александар Плиска, продуцент на филмот, пред присутните рече дека авторот на филмот нема никаква порака, туку секој оној кој ќе го изгледа филмот, после тоа да влезе длабоко во своето срце.
Заради големиот интерес, тој најави уште една проекција на филмот во Битола.
Филмот го прикажува монашкиот живот, полн со автентични ликови, и се снимал четири години на Атос, Грција. Критичарите го опишуваат како фасцинантен извештај за потполно неспоредливиот начин на живот во рамките на монашката заедница во 21. век.
Авторот на филмот, укранскиот продуцент – ѓаконот Александар Плиска, го реализирал проектот со режисерот Александар Запорошченко. Плиска за време на неговиот десетгодишен престој во светогорскиот манастир Дохијар дошол на идејата да сними филм за животот со монасите. Тие пред филмската камера ја изнесуваат и тагата и среќата, покајанието, радоста…
Режисерот Запорошченко, кога почнал со снимањето на филмот, сфатил дека монасите не одат по површината на водата или лебдат во воздухот. Тие се луѓе од крв и месо, водат испоснички и тивок монашки живот. Главниот јунак во филмот е игуменот на манастирот, ведар и харизматичен старец Григориј, кој со долгогодишното монашко искуство има длабоко разбирање на човековата душа и нејзината желба да се врати во состојбата која е својствена на прачовекот Адам. Игуманот Григориј, кој во меѓувреме починал, меѓу другото вели дека најголемата доблест што ја научил на Света Гора е доблеста на трпението.
КАДЕ СИ, АДАМЕ? учествувал на неколку филсмки фестивали посветени на христијанската култура во Киев (добитник на Гран при), Торонто, Краков, Зајечар (Србија)…
