Зошто луѓето кои се соочуваат со тежок внатрешен конфликт се разболуваат и умираат?
Д-р Бернард Лоун, познат кардиохирург прегледал еден свој пациент, му поставувал прашања на кои пациентот одговарал нерадо, а сопругата на пациентот постојано излегувала да пуши цигари.
Докторот ѝ забележал: Како можете толку да пушите, а вашиот сопруг има срцева болест?
Жената се расплакала и рекла: „Каква врска имаат цигарите? Не е во тоа работата. Џон ве лаже и не ви го кажува главното – се разболе затоа што мајка му постојано му пререкува, вознемирува, прекорува…му се јавува и го навредува. А Џон не може ништо против, затоа што таа му е мајка“.
Овој разговор му оставил силен впечаток на докторот, така што почнал да ги набљудува пациентите. Бил шокиран: еден старец бил измамен од неговиот зет, му го зел имотот, бизнисот го пренел на свое име, старецот се плашел да оди по собата – зетот постојано викал на него и удирал со нозете. Друг пациент се опоравувал после тешка операција – а мајка му му се јавувала на телефон и му барала пари. Пациентот умрел. Имало еден куп такви случаеви.
Д-р Лоун забележал: „Сите мои пациенти се жртви на емоционални конфликти со блиски луѓе – конфликти од кои не може да се најде излез – мора да се разговара. Морате да крените на телефон, разговарате, да живеете заедно, да се посетувате, а ги сузбивате своите природни емоции – затоа што треба да бидете добри. Добар свекор, добра ќерка, добар син, добар татко, добра мајка, добра сопруга…Така треба!“
Познатиот кардиохирург напишал дека операцијата и лечењето се исправни, има резултат. Но, причина за болеста или траумата е конфликтот, во постојано непријателскиот став кон човекот. И што е поблагороден и смирен човекот, тогаш последиците од ваков конфликт се потешки, затоа што има тенденција од надвор да се манифестира внатрешно и негативниот човек се населува во потсвеста и многу е тешко да се избрка од таму, сета сила на организмот се насочени кон оваа внатрешна борба во која нема победници – затоа што се борат делови од една личност.
Така што, луѓето кои се сочуваат со тежок внатрешен конфликт тешко заболуваат и умираат. Место да се признае конфликтот, се присилуваат себеси да простат, разберат, не обрнуваат внимание – како што советува околината. Но болеста ќе напредува сè додека непријателството и злобата на другиот човек не се освести.
Д-р Лоун на своите пациенти им забранил да разговараат на телефон – тогаш немало мобилни телефони. Им дозволил пациентите да бидат посетувани само од оние роднини со кои пациентот имал добри односи. Најважно, луѓето се опоравувале, благодарение на докторот, кој подоцна ја добил и Нобеловата награда.