Емпатите едноставно знаат, без никакви зборови. Ова знаење оди подалеку од интуицијата или инстинктот.
Дали емпатијата е дар или казна?
Емпатијата е процес на „читање“ и разбирање не само на состојбата на друга личност, туку и на кое било друго живо суштество со чии чувства можеме да се идентификуваме.
Во 1959 година, Кохут Хајнц, американски психоаналитичар, зачетник на еден од современите трендови во психоанализата – самопсихологијата, почнал да пишува за емпатијата во своите написи, а во подоцнежна статија од 1971 година ја дефинира емпатијата на следниов начин: „Емпатијата е начин на сознание кога личноста е особено прилагодена да ги согледа сложените психолошки конфигурации на другите…“
Далај Лама вели: „Емпатијата е највредната човечка вештина“. Емпатијата и сочувството се основата на будистичката филозофија.
Што се однесува до најраното потекло на зборот емпатија, тој има свои корени во античка Грција. Емпатијата (грчки ἐν – „во“ + грчки πάθος – „страст“, „страдање“, „чувство“) е свесно разбирање на моменталната емоционална состојба на друга личност.
Грчкиот ἐν значи предлог „во“, што значи дека емпатијата ја открива широчината на душата во способноста да се разбере и замисли што некој друг доживува без нужно да доживее слични чувства.
Интересни факти за емпатите
Знаење. Емпатите едноставно знаат, без никакви зборови. Ова знаење оди подалеку од интуицијата или инстинктивните сензации.
Јавните места може да направат емпатите да се чувствуваат депресивно. На места како што се трговски центри, супермаркети или стадиони каде што се присутни голем број луѓе во исто време, емпатите можат да бидат обземени од негативни емоции кои доаѓаат од другите.
Емпатите ги доживуваат чувствата и емоциите на другите како свои. Некои емпати се чувствуваат „оддалечени“ од себе, додека други можат да ги почувствуваат искуствата на другите одалечени со километри.
Гледањето насилство и суровост на телевизија е неподносливо за емпатите, нивното расположение веднаш се влошува. Затоа, тие се принудени на крајот целосно да престанат да гледаат телевизија и да читаат весници.
Емпатите знаат кога некој со кој разговараат е неискрен или се обидува да избегне да одговори. Во однос на најблиските, може да предизвика болни чувства.
Емпатите можат брзо да станат оние кои ги решаваат туѓите прашања и проблеми, особено ако ги сфатат како свои. Другите луѓе ќе сакаат да ги префрлат своите проблеми на рамената на емпатот, дури и ако не се познаваат.
Постојан замор. Емпатите често доживуваат трошење на енергија, како од енергетските вампири, така и од преземање премногу туѓи проблеми, поради што дури и сонот често не може да им помогне. На многумина им е дијагностициран мијалгичен енцефаломиелитис (синдром на хроничен замор).
Емпатите сметаат дека е неприфатливо да го прават она што не им се допаѓа. Тие мислат дека таквиот живот е лажен. Емпатот не треба да биде принуден да направи нешто поради вина или обврска. Ова само ќе ги направи понесреќни, но нема да доведе до резултати. Емпатот треба да биде заинтересиран за работа. Токму поради оваа причина многу емпати се „етикетирани“ како мрзливи луѓе без да ја разберат суштината на она што ги мотивира.
Постојаната потрага по вистината и правдата е една од главните карактеристики на емпатот.
Емпатите имаат тенденција да добиваат дополнителна тежина без прејадување. Ова е еден вид заштита од негативни надворешни влијанија.
Емпатите се одлични слушатели. Тие не зборуваат многу за себе, но сакаат да учат, знаат за другите и навистина им помагаат и сочувствуваат со нив.
Бидејќи се прилично толерантни, емпатите не сакаат да бидат со егоцентрични, нарцисоидни луѓе кои дури и не сметаат дека е неопходно да слушаат други гледишта освен нивните.