Младата поетеса Марија Бакиевска неодамна ја промовираше својата прва книга поезија „Пушти ги нека зборуваат“ во Офицерскиот дом Битола. Поразговаравме со оваа 24-годишна битолчанка, која моментално живее и работи во Загреб, за нејзината инспирација, за животот во Загреб, но и кога да ја очекуваме нејзината нова книга.
Марија исто така подари дел од своите книги во битолската библиотека, со што нејзината збирка поезија ќе биде достапна за сите читатели.
Читај бе: Марија, неодамна во Офицерски дом Битола ја промовираше својата прва збирка поезија „Пушти ги нека зборуваат“. Кажи ни нешто повеќе за оваа книга, што содржи и во кој временски период е напишана?
Марија: Во книгата како главна тема го опфаќам озборувањето или таканаречено – оковот на нашата уникатност! Зборувам на пет теми, првата тема го носи самиот наслов, втората тема е СЕБЕРЕФЛЕКСИЈА која ја сметам како еден важен темел за она што ќе го градиме врз нашето јас сум јас, третата тема е ТИ СИ ТИ која и тоа како е важен двигател за пуштањето на она што другите го зборуваат за нас, четвртата тема е ЉУБОВТА КОН СЕБЕ, без таа љубов тешко е да влеземе низ вратата од убавината на животот, петтата тема е ЧУВАЈ СИ ГО СРЦЕТО, да убав мој човеку да го чуваме слухот и говорот кои доаѓаат на престолот на нашето срце!
Читај бе: Која е повратната реакција на оние кои веќе ја прочитале книгата? Колку од нив се пронашле, биле инспирирани од твоите стихови?
Марија: Повратната реакција на оние кои ја прочитале е полн куфер емоции, импресија и восхит од сопствениот поглед на нивното јас! Досегашните коментари ми укажуваат на еден нов бран на потик и соочување на читателот! До сега секој еден се пронашол во редовите на книгата. Ја гледам радоста, а истовремено отварањето на таа скриена болка во нивните очи и во нивните ракописи!
Читај бе: Да се навратиме малку наназад…од кога се појави твојата љубов кон пишаниот збор?
Марија: Љубовта кон пишаниот збор се појави во средношколските денови, едноставно се заљубив во силата на зборот!
Читај бе: Која е твојата инспирација за мислите да се прелеат на парчето хартија…колку инспирацијата ја наоѓаш во секојдневието?
Марија: Најголемата инспирација ми доаѓа од љубовта за човекот, едноставно ме инспирира уникатноста на секое битие и потребата да секој од нас го слушне гласот на длабочината! Можам да кажам дека скоро секојдневно наоѓам инспирација да напишам нешто, но има и такви денови па дури и месеци каде што пишувањето си го зема својот годишен одмор!
Читај бе: Марија, ти живееш во Загреб…кажи ни нешто за твојот живот таму?
Марија: Загреб е еден од моите омилени градови, едноставно во него ја доживуваам таа атмосфера каде духот и визијата го наоѓаат својот дом во пишаниот збор! Живеам еден инстант живот, но сепак наоѓам време за одмор во утринското кафе, рестартирање во добар тренинг и вистинско уживање во времето поминато со пријателите!
Читај бе: Колку често доаѓаш во Битола? Колку родниот град те инспирира?
Марија: Најчесто доаѓам на 2-3 пати годишно во Битола! Мојот роден град е местото за мојата визија! Колку повеќе запознав нови луѓе толку повеќе доаѓа инспирацијата!
Читај бе: Колку за еден писател е битна околината во која живее за да твори? Како Загреб, а како Битола влијае на тебе кога се работи за пишувањето….
Марија: Сметам дека е многу важна околината за еден писател, затоа што сатите кои ги минуваме на одредено место се всушност идниот резултат од сопственото потрошено време! Загреб на мене влијае толку поттикнувачки и реализирачки! Битола исто така си има едно уникатно влијание на мене со тоа што таа ме облекува со плодот од поезијата!
Читај бе: Може ли да очекуваме и прозно дело или пак посилна е љубовта кон поезијата?
Марија: Дефинитивно е посилна поезијата, ама секако може да се очекува некое дело на проза!
Читај бе: Марија, верувам дека твоето творење и пишување продолжува…кога да ја очекуваме следната книга?
Марија: Следната книга можете да ја очекувате во наредната година во есенскиот период! Она што сакам да им го пренесам на моите читатели! Дека е време за нова страна во нашите животи, и тоа нова страна пишувана од нас, а не од другите, доста одложуваме, доста потиснуваме, доста самите себе се лажеме, време е да ги пуштиме што другите зборуваат за нас, време е да се слушниме што ние самите си зборуваме на нас! Ве љубам, Марија!
